در هوایی که هوایی نیست

توی دوره ای هستیم که باید بیشتر هوای همدیگه رو داشته باشیم. کم ترین کاری که میتونیم انجام بدیم اینه که به خودمون و دیگران رحم کنیم. راه های خوشحال شدن رو پیدا کنیم، هرچند کم، هرچند کوتاه ولی میتونه تأثیرگذار باشه. یه لبخند کوچیک میتونه باعث بشه اوضاع رو یه کم خوب نشون بدیم و از این همه استرس و نگرانی بابت آینده ی مملکتمون کم کنیم.

این روزا یکی از سرگرمیام وقتی اول صبح با چشمای خواب آلود دارم میرم سر کار نگاه کردن به ساختمونای کناری طبقه دوم اتوبان صدره. خونه هایی با طرحهای مختلف که خیلیاشون قشنگن. بعضیا طرحهای هندسی دارن و بعضیا پر از درختچه و گلهای رنگارنگ. حس خوبی منتقل میشه و همراه با نسیم صبحگاهی که از پنجره ماشین میخوره به صورتت حالتو جا میاره.

میخوام بگم وقتی خوشحالی های بزرگ سراغمون نمیان، کارهای کوچیک رو برای خوشحال شدن امتحان کنید.